Żywice fenolowe to rodzaj syntetycznej żywicy termoutwardzalnej wynalezionej przez dr. Leo Baekelanda w 1907 roku, pierwotnie określanej jako bakelit. Było to pierwsze tworzywo, które trafiło do sprzedaży i jest kojarzone głównie obudowami starych telefonów.
Żywice fenolowe dzielą się na dwa różne rodzaje:
- Nowolakowe niereaktywne, wymagające dodania czynnika wiążącego do pełnej polimeryzacji
- Resole samoutwardzalne, zawierające grupy reaktywne
Ogólne właściwości
- Wysoka stabilność temperaturowa do 300-350°C
- Wysoka stabilność wodna i chemiczna
- Często ciemne zabarwienie (od żółtego do ciemnoczerwonego)
- Doskonały stosunek jakości do ceny
Dlaczego warto używać żywic fenolowych
Żywice fenolowe są jednym z najbardziej wszechstronnych polimerów, jakie dotychczas wynaleziono i choć istniały już na samym początku ery polimerów, nadal są one udoskonalane i znajdują coraz to nowe zastosowania.
Cechy charakterystyczne fenoli
- Łatwość użycia
- Wszechstronny zakres właściwości utwardzania
- Utwardzona żywica ma wysoką odporność termiczną
- Utwardzona żywica ma wysoką odporność na uszkodzenia chemiczne
- Kompatybilność z wieloma wypełniaczami/włóknami
- Opłacalność
- Globalna dostępność
We współczesnym świecie, środowisko, zdrowie i bezpieczeństwo stały się czynnikiem decydującym w wyborze materiałów. Związki fenolowe mają:
- Bogatą historię użytkowania, które stoi u podstaw szerokiej wiedzy i optymalizacji metod bezpiecznego użytkowania.
- Surowce o długiej tradycji
- Fenol
- Formaldehyd
Zastosowania
